2e VIA bijeenkomst

In 1 woord: GEWELDIG! Wat een leerzame bijeenkomst weer zeg. De eerste helft terug gekeken op de vorige bijeenkomst, nagepraat over iedereen zijn mening over de cursus enz enz. En filmpjes gezien van weeshuizen. Veel verschil tussen het ene en het andere weeshuis. Maar duidelijk dat er amper aandacht is voor de kindjes, echt zielig om te zien. En je hoort ze gewoon amper, ze zijn het gewoon gewend. Een klein jongetje van een jaar of 3 dat een babytje de fles geeft en de fles meer in zijn ogen en neus stopt dan in de mond van de baby. De baby geeft gewoon geen krimp! Wacht rustig af tot dat het weer kan zuigen uit zijn flesje. Ze zijn niet anders gewend dan wachten op eten. Amper speelgoed om mee te spelen en schoentjes aan die eigenlijk niet passen, maar ja meer is er simpel weg gewoon niet.

De 2e helft een adoptie moeder die verteld over haar ervaringen en haar 2 chinese adoptie zoontjes. Beide special need, en daar echt 100% voor gekozen want toendertijd duurde een SN procedure even lang als een gezond kindje. Een vrouw die vol liefde spreekt over haar 2 zoontjes, de reis naar China, de opvoeding en de dingen waar ze tegen aan loopt. Vol van emoties schietend als ze verteld over de eerste keer dat haar zoontje haar omarmt of zelf vraagt om hulp. Zo mooi! De tijd vloog om, echt heel jammer. We zouden uren/dagen kunnen luisteren naar zo iemand. Ook heel erg fijn om te horen dat je binnen special need echt wel je eigen grenzen mag aangeven, iets waar wij veel vragen over hadden. We kijken nu ook compleet anders naar de 'handicap' van sommige SN kindjes, die zijn gewoon ook super welkom. Wel binnen onze grenzen blijvend natuurlijk. Maar handicaps waar we eerst van dachten pfff dat weten we nog niet, denken we nu JA hoor kom maar.

Over 3 weken mogen we pas weer op cursus, jammer. Maar nu even nagenieten van weer een bijzondere dag en alles even laten bezinken.

Groetjes Rincke en Thea

1e deel VIA cursus

Vandaag was het dan zo ver, het 1e deel van onze VIA cursus, nog 5 delen te gaan. Het was enorm informatief en we zijn er dan ook een boel wijzer van geworden. Het ging over het profiel van de adoptiekinderen op dit moment, veel special need kindjes. En wil je dat? En zo ja welke beperkingen passen bij je en welke niet? Tot waar vind je het acceptabel enz enz. We waren met 7 stellen (waaronder wij) en een alleenstaande vrouw (die overigens zelf ook geadopteerd is). Een hele leuke groep.

We hebben ook een filmpje gezien over een Afrikaanse moeder die afstand deed van haar kind, heel pittig om te zien. Maar die afstandmoeders hebben wel echt een goed beeld bij adoptie en hopen echt dat ze hierdoor hun kind een betere toekomst geven. Ze kunnen gewoon simpelweg niet anders en hebben geen keus. Abortus vonden ze geen optie en het kind ter adoptie beschikbaar stellen wel. Ze hopen dan ook dat de adoptie ouders veel van het kind zullen houden en nooit zullen zeggen tegen het kind dat ze het hebben weggegeven of ze het niet wilde hebben. Ze houden zielsveel van hun kind maar kunnen er nu niet voor zorgen.

Rincke en ik zijn overtuigd, waren we al maar nu nog meer!  Dit willen wij. Wij willen een gezin vormen en een kindje een mooi leven geven. Wij zullen vanaf dag 1 open naar het kindje zijn over de situatie en de biologische ouders een net zo belangrijke plek geven als ons.

Volgende week deel 2, yes!

Groetjes Thea en Rincke