Nou na 2 weken wachten was het eindelijk weer zo ver, weer een bijeenkomst. Het was weer erg leuk. Het ging vandaag over het hechten van het adoptiekindje aan de adoptieouders en de nieuwe omgeving. De signalen die het kan afgeven. Heel interresant. Ook kregen we een adoptie kindje toegewezen op papier en dan moest je vertellen wat je zou doen als je dit kind zou krijgen. Dat was nog best lastig om je daar helemaal op in te leven. Maar wel weer erg leerzaam. Je ging daar met een paar anderen over discussiëren. In ons groepje waren we het niet echt met elkaar eens, maar dat geeft niet. Je mag er anders over denken. Gelukkig was onze denkwijze de juiste en dat bevestigd maar weer dat wij dit aan kunnen samen.
Ook wil ik nog heel eventjes stilstaan bij het feit dat het de 13e is vandaag. Het is al weer 4 maanden geleden dat onze droom van een biologisch eigen kindje definitief voorbij is gegaan. De tijd vliegt. Adoptie is iets wat we enorm graag willen en waar we met de volle 100% voor gaan. Het neemt alleen geen pijn weg van het verdriet wat we wel degelijk nog voelen. De confrontatie blijft hard.
Nu weer 1 weekje wachten en dan op naar de 4e bijeenkomst. We zijn al op de helft. We vinden het nu al jammer als het straks afgelopen is. Natuurlijk wel weer een stapje dichterbij die felbegeerde beginseltoestemming maar daarna begint wel echt het hele lange wachten.
We krijgen veel vragen over welk land we willen en hoelang we moeten wachten. Wisten we het maar. We hebben een voorkeur voor Sri Lanka, maar dat land is momenteel niet open voor adoptie, hopelijk volgend jaar als we de beginseltoestemming hebben wel. Er zijn nu heeeel weinig landen open voor adoptie. Dus we kunnen jullie hier helaas niets over vertellen. Alles wat in Azië ligt geniet onze voorkeur, China vinden we ook een goede optie.
We zullen zien volgend jaar op welke landenlijst we kunnen komen, wat maakt het uiteindelijk uit? Een kindje is wat we willen en blank of niet is voor ons geen issue.
Op naar de volgende cursus!
10 opmerkingen:
Alweer de derde bijeenkomst en een berg aan informatie.
Sta er niet van te kijken dat jullie bij de discussie het bij het goede eind hadden, omdat het gevoel gewoon goed is.
ik kijk weer uit naar het volgende verslag.
Top lieve mensen !!! Respect voor jullie !! dikke kus
Lieverds wat een mooi stukje weer.
En ja het verdriet blijft,vaak op onverwachtte wijze....keihard en niet te keren,daarom ben ik
TROTS op jullie
liefs
Lieve mensen,
Hoe fijn dat jullie dit proces met ons delen.
Jullie kunnen het zo mooi omschrijven.
En inderdaad, de tijd vliegt! Al zoveel verdriet hebben jullie gekend en gevoeld.
Maar zo bijzonder dat jullie dit proces gestart zijn. Ook ik heb respect voor jullie.
Liefs
Ow... mijn naam vergeten... Liefs Sharmila
Hoi lieverds
Wat een mooi stukje weer. Maakt inderdaad niet uit waar het kindje vandaan komt, het is meer dan welkom en daar gaat het om. Wachten duurt in jullie ogen erg lang, maar eens komt het ervan.
Heel veel succes verder
Liefs en een dikke knuf
Joke
Hey lieffies,
Wat een mooi en ontroerend stukje. Ik bewonder jullie kracht en eerlijkheid.
Het wachten duurt lang, maar we gaan gewoon veel leuke dingen doen.
Lieve Thea en Rincke
Kippevel bij het lezen van jullie verslag van de 3e bijeenkomst.Zoveel emotie,en dat willen jullie delen met ons.!!!!!
Dikke Kus
Theo en Greet
lieve kanjers,
Weer mooi en ontroerend!
Goed om jullie verdriet ook te benoemen, is en blijft ook onderdeel van het hele proces en van jullie. Wat zal jullie toekomstige kindje blij zijn dat hij of zij in zo'n warm nest komt waarin met zoveel liefde naar hem/ haar uitgekeken wordt!
Met zulk enthousiasme gaat het helemaal goed komen. Het zal het wachten waard zijn.
Een reactie posten