10-08-2012: We zijn er!!!!!!

Wat een nacht en wat een dag, of was dit gewoon een hele lange dag? Want slapen hebben we amper gedaan. Donderdag om iets voor 5 smsen we Kirsti nog met de boodschap dat ze de vlucht er wel weer uit kan halen en we niet meer gaan vrijdag. Amper een halfuur later belde Sanne van A New Way met HET verlossende telefoontje. Ik heb goed nieuws zei ze: koffers pakken en gaan. Op naar jullie zoon!

Pittig outfit hé?

Wauw! We mogen weg. En dan toch weer even een kleine paniek aanval. De koffers pakken, huisje definitief boeken, auto reserveren en vooral veeeeeel bellen. Nog een paar uurtjes geslapen en toen op naar Schiphol. Zo een raar gevoel. Het is zo ontzettend onwerkelijk! De vlucht is prima gegaan, veel turbelentie maar we mogen niet klagen. 

Met een shuttle bus netjes gebracht naar het auto verhuur bedrijf. En toen zonder navigatie en met een paar regels tekst van de Bed and Breakfast verhuurders met onze mega grote auto door Amerika cruisen.

Het gaat gewoon in 1x goed en zonder ruzie?! Hahaha, applaus voor de ouders van Boaz.

Linkerhuis zitten wij

Het is nu 20.30 uur plaatselijke tijd in Philadelphia. We zitten in ons hele kleine kamertje. Het huis zelf is wel erg groot. Er worden diverse kamers verhuurd. Wij zitten aan de achterkant en hebben een deur naar de tuin, daar gaan we zeker nog gebruik van maken. Achter onze kamer zit de gezamenlijke keuken en daarnaast een badkamer. Tja niet ideaal nee, maar wat geeft het? Als we Boaz maar in ons armen mogen sluiten.

Morgenavond om 19.00 uur mogen we Boaz ophalen bij het fostercare gezin. Voor de fanatieke ARC'ers hij zit nu bij Sandy en Jose. We vinden het erg fijn om hem daar op te halen want dan kunnen we het een en ander nog vragen.

We doen ons uiterste best om nog even wakker te blijven en dan op naar ons bedje, de laatste nacht met zijn tweeën. Hoe bizar is dat???