De eerste nacht en dag samen, onvergetelijk!

Lieve Boaz wat ben je toch een lekker mannetje. Je bent een heel tevreden baby. Natuurlijk huil je ook wel eens, en hard ook hoor.
De eerste nacht was erg goed verlopen. We hebben een power slaapje kunnen maken van ongeveer 4,5 uur en toen was het weer tijd om in het flesjes ritme te komen (elke 3 uur). Geregeld werden we wakker en dan even luisteren of we je hoorde en dan weer omdraaien en verder slapen. We hadden nooit durven hopen dat een eerste nacht zo goed zou verlopen. Vanmorgen was je echt even ontroostbaar. Dan is het als kersverse ouders echt zoeken naar wat er aan de hand is. Hartbrekend hoor als je zo hard huilt! We kwamen er snel achter dat je gewoon iets eerder weer honger had en je een plasluier had. Je bent nog zo klein maar al zo slim, je geeft vaak aan wat je wilt. En met elk uur dat voorbij strijkt leren we jouw beter begrijpen.

Vandaag een hele dag thuis gebleven, we wilden intens van je genieten en alle eerste keren lekker in ons huisje beleven. Vanmiddag was het zo ver, pappa ging je eerste luier verschonen (hij assisteert bij elke luier natuurlijk maar nu was mamma even de assistent). Nou de luier was amper open of hupsakee een hele waterval aan plas over zijn handen. We moesten lachen. Maar dat was het nog niet..... We vroegen ons al af waar blijft toch die eerste poepluier? Nou daar kwam hij hoor! Wij weer snel die luier dichtklappen. We konden niet meer van de lach en jijzelf ook niet. Wat een lol had jij, zo schattig. Je keek alsof je dacht, oh suffie's wat een beginners foutje.
En wij elke keer die luier maar openklappen om te kijken of je klaar was, zoveel kon het toch niet zijn? En ja hoor nog een lading poep en plas. Het was een groot lach feestje met zijn drietjes.
Nou meteen maar gebruik gemaakt van de situatie en je eerste bad feestje gedaan samen. Het is allemaal even wennen hoe we je nu moeten vasthouden enzo maar je gunt ons alle tijd. Je blijft ons doordringend aankijken met die mooie ogen en wacht meestal geduldig af en hier en daar worden we een beetje uitgelachen door je. Tja zo goed als Sandy en Jose (je tijdelijke pleegouders) zijn we nog niet maar we komen steeds meer in de buurt.

Nu is de stoerste van het gezin (mamma natuurlijk) nog wakker, om 20.53 plaatselijke tijd in Philly. De mannen des huizes liggen beide te slapen, uitgeteld! Wat een boel nieuwe indrukken voor beide. Maar lieve Boaz wat boffen we toch met jouw. Met alle lachjes waarmee je ons steeds weer trakteerd (en de vele skypers) maar ook met je engelen geduld met ons. We zijn vanaf de eerste blik verkocht aan je!